Een paar jaar geleden waren Isis en Wike al naar het eerste door de Zweedse groep Carnis georganiseerde banket geweest. Ze waren teruggekomen met de mooiste verhalen over met bladgoud bedekte manen van boterleeuwtjes, over het sfeervolle kasteel van Kalmar en over het bruisende feest. Dus toen bleek dat Carnis dit jaar wéér zo'n banket hield moesten wij er wel heen.



Dit keer werd het in het kasteel van Borgholm gehouden op Öland, het langgerekte eiland voor de zuid-oostkust van Zweden. Aangezien de goedkope vluchten alleen naar Stockholm gingen en het vanaf daar met de lijnbus nog zo'n ca. 7 uur rijden zou zijn geweest naar Borgholm, besloten we de auto te nemen. Om 20:15 reden Isis, Laurens en ik weg uit Utrecht, pikten een uur later Nijso op in Deventer en reden daarna naar Malmö waar we om 6:00 aankwamen en vergast werden op een kop koffie en ontbijt bij Peter Ahlqvist thuis (lid van Albrechts Bössor, de andere hippe Zweedse 14e eeuwse groep). Een paar uur later reden we samen met hem en andere Bössor leden verder naar Borgholm waar we om 14:15 arriveerden.
Nadat de kleedruimtes van de lokale tennisclub na wat onduidelijkheid ontsloten waren en we ons eindelijk hadden kunnen omkleden hadden we net de rondleiding door het kasteel gemist. Gelukkig waren we wel op tijd voor de kleine lezing hierna over etikette en tafelmanieren. Aan de hand van twee nar-achtige figuren; 'Mr. Right' en 'Mr. Wrong' werd ons uitgelegd wat wel en niet geoorloofd was tijdens een banket. Mr Right strafte de fluim die Mr Wrong op zijn tuniek deed landen af door op zijn voet te stampen.
Tijdens het banket zelf zaten beide Misters in het midden van de hal ter entertainment, waaromheen de schragentafels waren gegroepeerd waaraan de gasten zaten. De gasten bestonden uit zo'n 40 mensen, grofweg uit het 1325-1425 tijdvak, afkomstig uit Zweden, Duitsland, Italië en dus ook Nederland. Isis was wegens haar nieuwe sjieke gefronste hoofddoek gevraagd om aan de 'High Table' plaats te nemen naast de kasteelheer en de paar andere weledelgeboren gasten.



Het banket, bereid door Sebastian van Carnis die in het echte leven chef-kok is, bestond uit de volgende zes laat middeleeuwse verantwoorde gangen:

1. Brood, kruidige worstjes, bloedworst, pastei, lampreien, kleine gefrituurde haringen, pompano-vis in blauw-groene gelei, Duitse konijnensoep, gezouten olijven, gezouten komkommer, kwarteleieren, zwarte peper saus, groene saus, wilde bessen

2. Snoek in vier variaties, een van de moten was groen gekleurd en met stukjes bladgoud bezaaid

3. Witbrood, geroosterd lams- en kalfsvlees, kleine kwartels in een taart geserveerd met een dikke bouillon, stoofpot van reebout, azijn-kaneel saus, verjus, zout, gebruinde groenten, rijst, zweedse knolrapen

4. Een half konijn en halve kip tegen elkaar geschoven, groen en rood geschakeerd
gekleurd met op de rug van dit 'beest' een kipje zittend met een helmpje op en een lansje of zwaardje in het rechterpootje fier omhoog stekend en om het 'beest' groene smeuiige rijst

5. Gerookte paling met gefrituurde andijvie, kalfsvlees in gelei, stoofperen, gesuikerde geroosterde amandelen, amandeltaart in twee kleuren geschakeerd, stukjes kaas, kweepeer marmelade, gesuikerde rozen-, viool- en muntblaadjes

6. Hipocras en wafeltjes

Het smaakte ons zeer goed!
De gangen gingen vergezeld van bier, wijn en water. Naast het serveren van de gerechten en de dranken kwam men vooraf en bij afloop ook langs met een bak water en dwaal zodat je je handen kon wassen. Bij de ingang van de hal stonden twee wachters in volle wapenrusting. Gelukkig voor hen werden ze om het half uur afgelost. En op de achtergrond speelden drie middeleeuwse muziekgroepen. De bedienden hadden een eigen tafel in een hoekje van de hal.
Tussen de gangen door werden één voor één de vertegenwoordigers van de aanwezige groepen naar voren geroepen voor de High Table, alwaar de kasteelheer ten overstaande van alle aanwezigen hen een geschenk gaf. Aan Deventer Burgerscap werd een tinnen kandelaartje gegeven met daarin een brandende kaars die het Heilige Vuur voerde dat op een reis uit bedevaartsoord Canterbury mee was genomen. Wij waren zeer verheugd en vereerd met deze grootse gift en zullen het met de nodige egards koesteren!
De dag er na, zondag, vertrokken we weer richting de Lage Landen; zeer voldaan
welteverstaan.

Bertus Brokamp


(Bovenstaand reisverslag is ook verschenen in: Cronike; verenigingsblad van Middeleeuws Genootschap Die Landen van Herwaerts Over, jaargang 19, nummer 1, mei 2008, pp. 12-13. Foto's gemaakt door Laurens Feijten.)