In mijn vorige post stond al iets over mijn plannen om een linnen huve of kapje te maken. Vrijdagavond toen ik het nieuws las dat Ename (Week van de Smaak) misschien toch doorgaat, ben ik er dan maar eens aan begonnen.

Kapjes zijn relatief regelmatig te zien in laat middeleeuwse manuscripten (zie boven), uit vrijwel heel Europa. Afbeelding 2 is interessant omdat je daar kunt zien hoe de constructie van het kapje in elkaar zit, met duidelijk een lusvormig lint aan de hoekjes bevestigd. Op afbeelding 3 zie je duidelijk een (sier)naad lopen op de achterkant van het hoofd.
Ook in geschreven bronnen vinden we vermeldingen van huves voor vrouwen (het woord huve wordt ook gebruikt als benoeming voor mannenkapjes).

Item off twe vrouwespersonen sick onder een ander dat huvete afftogen kijflicken, dat is vijff marck, Westerw. Landr. 53, 3 (Bron: Middelnederlandsch Woordenboek).

Van huven, die sy voir mire vrouwen gecoft hadde, Oorl. v. Albr. 308 (Bron: Middelnederlandsch Woordenboek).

Hierboven mijn reconstructie van het kapje. Het is een vereenvoudigde versie van het originele Birgitta kapje (zonder het borduurwerk). Mijn bedoeling is om op termijn een zijden versie van het kapje te maken met borduurwerk. Voor zijden kapjes zijn in geschreven bronnen verschillende aanwijzingen te vinden. Hierover op zijn tijd meer...