Op vrijdag 25 juli togen Bertus en ondergetekende naar Leiden om het te huren busje op te halen. Doordat de uitbater laat was, liep de dag vertraging op. In plaats van om 12.00 te vertrekken, zoals in de planning lag, reden we pas om ca 13.30 uit Alphen weg, pikten Roberto op in Dordt en omdat we nog boodschappen moesten doen, deden we dit in plaats van het gebruikelijke Fruges in Frankrijk, in Gent, waar Isis woont. De tijd die we daarvoor namen deed ons rond 19.50 besluiten om in Gent te overnachten.De volgende ochtend ontwaakten we om ca 6.00 en een voorspoedige reis door grijzig Frankrijk bracht ons, ondanks een paar keer de weg bijster te zijn geraakt, toch mooi op tijd in Agincourt. Na de tent opgezet te hebben, wachtten we op onze introducee Martine Teunissen, en haar twee Franse vrienden Loic en Annette. De Franse boeren waren zo attent geweest om zelf wat houten toilethokjes te bouwen (met een hartvormig ruitje) waar geen chemicaliën, maar zaagsel de onaangename stank verbloemde. Een stuk prettiger.
Overdag hebben we vooral gekookt (zie Isis' post hieronder) en wat geluierd in de toch wel erg hete zon. Roberto en ik deden mee aan de veldslag, die vanwege de hitte was verplaatst naar 18.00, maar nog later werd uitgevochten omdat een oudere Brit aan de hitte dreigde te bezwijken en gered werd door een omvangrijk aantal hulpverleners. Voor ons was het er weer even inkomen, omdat ik voor het laatst exact een jaar geleden een veldslag had gedaan, en Roberto nog langer geleden. We sloten ons aan bij de Duitse groep Trivium als centrumeenheid, omdat we allebei met zwaard vochten. Het ging wat onwennig, maar toch best aardig, en ondanks wilde verhalen die ik later vernam over een woeste Fransoos met een strijdkolf die enkelen erg hard op het hoofd had gemept, ontmoetten wij geen risicovolle tegenstanders. Het viel wel erg op dat bijna iedereen zwaar gepantserd was, behalve wij. Wij zijn nog steeds zo eenvoudig als toen we begonnen. Maar daar zijn we best tevreden over.
Zaterdagavond hebben we heerlijk gegeten, zoals al vermeld door Isis, en daarna hebben we ons overgegeven aan gebruikelijk avondvermaak, wijn, dansen en kampvuur opstoken. We hebben nog lang naar de vele sterren gekeken en genoten van de nachtelijke koelte.De volgende ochtend werden we om 8.00 gewekt door het kanon van de Vlaming die bekend staat als Dirk Boemboem. Omdat ik was verbrand in mijn nek besloot ik mijn kaproen te dragen, en Isis deed een extra doek om haar hals. Bertus en ik vonden het genoeglijk ons te laven met een koel kriekbier. De hitte van het door mij opgestookte kampvuur leverde rond 13.30 een verrukkelijke lunch met gevogelte en meer bier. Daarna verpoosden wij in de schaduw, zo lang die beschikbaar was. Warmte, een korte nacht en een paar glaasjes bier deden Roberto en mij besluiten niet deel te nemen aan de veldslag.
Wel hebben we die bekeken op de eerste rang, vanuit het Franse kampje dat aan het slagveld lag. Een mooi flankeren en omsingelen bracht de Engelsen de overwinning, en zelfs de laatste verdedigers van de heilige Oriflamme werden bruut afgeslacht.Daarna verkoelden we ons, aten we wat brood, ham en kaas, en begonnen met opruimen. Onderwijl vond Bertus nog tijd om een bacchanaal aan te leggen. Martine en haar vriend Loic bleven nog een nachtje. Rond 20.45 vertrokken we, in nog steeds erg warm weer, en brachten Isis naar Gent. Een zeer vreemd onweer begeleidde ons toen tussen Gent en Dordt. Daar zetten we Roberto af, werden opgehouden door een straalbezopen plebejer die midden in onze koplampen stond en nog steeds niet leek te bevatten dat we er misschien door wilden. Het laatste uur was vermoeiend maar verliep voorspoedig. Om 2.00 uur 's nachts kwamen Bertus en ik in Alphen. Hulde voor Bertus voor het rijden en het om 8.00 weer terugbrengen van het busje.
Al met al een zeer geslaagd doch ietwat lui weekend, waar we allemaal veel positieve ervaringen hebben opgedaan. Onze gasten Loic en Annette waren erg behulpzaam en ook introducee en potentieel aspirantlid Martine heeft een erg aangename indruk achtergelaten. Volgend jaar hopen we dat er weer meer mensen meegaan.Laurens
Summary: on july 25th 2008 Bertus, Isis and I left from Alphen (mid-western Netherlands) in a rented van towards Dordrecht, where we picked up our groupmember Roberto. Due to some small problems we had left home much later, so when we arrived in Ghent to pick up some of Isis' things and do some shopping, it was almost evening. We stayed over in her house and went on for Agincourt early next morning.
About 10 a.m. we arrived there, put up our tent and waited for the others, introductory Martine and her French friends Loic and Anette. We were especially pleased with the environmentally friendly and non-odourous improvised toilets.
Roberto and I joined the battle at saturdayafternoon, which had been postponed due to the heat, and we decided to incorporate ourselves into the German centerunit of Trivium. We were rather 'dressed down' compared to the other fighters, but fortunately we met with no accidents (although a Frenchman with a battleclub had wounded some participants and was dismissed).
In the evening we dined excellently and enjoyed the cool night. The next day we relaxed and sought shelter from the scorching sun. We had an elaborate lunch under the trees and drunk cherry-beer. This made us decide not to join battle today, but watch the others get massacred while we rested in the shade. In the evening we left for Belgium, dropped off Isis in Ghent and were then surprised by a heavy thunderstorm, but made it to Dordrecht where suddenly the sky was clear. About 2 at night we Bertus and I came home.
