Het lijkt er op dat in het zuiden van de Ardennen bijna elk dorp de jaarlijkse traditie heeft om een rommelmarkt te organiseren op een zomerse weekenddag. Hier worden oude spullen verkocht die al jaren op hun zolders lagen te verstoffen. Deze rommelmarkten, lokaal bekend als Brocantes, zijn het zeker de moeite waard om door te neuzen op zoek naar levende geschiedenis artikelen. Natuurlijk is er veel rommel, maar ziehier wat ik in de Brocanterie van het dorp La Cuisine op de kop heb getikt, twee zeer mooie hulpmiddelen voor in de keuken:

In the south of the Ardennes (south east region of Belgium) almost every village seems to have the tradition of organising their own annual flea market on a summer weekendday, a selling place for old items that have been collecting dust on their atics for years. These markets, also known as Brocantes, are worthwhile to browse through if you are looking for useful living history goods. Of course there is a lot of junk, but look at what I found in the Brocanterie of the village of La Cuisine, two very cool kitchen utensils:


In het Middelnederlandsch Woordenboek staan zij bekend onder de namen drievoet / treeft en haal:
- Een groten treeft ende een groot becken / - Om eenen dryvoet in der coeken
- In der koicken eyn haell
Op de drievoet kun je een kookpot of ketel of pan naast of boven het vuur plaatsen. De haal is een in hoogte verstelbare haak die je boven het vuur hangt en waar je een ketel aan kunt hangen.

In the Middle Dutch Dictionary these are called a drievoet / treeft (tripod / trivet) and haal. On the trivet a cauldron, cooking pot or frying pan could be placed next to or above the fire. The haal was used to hang a cauldron from above the fire and it was made in such a way that the height could be altered.


Een van de Archeonsmeden wist mij te vertellen dat de door mij gekochte exemplaren allebei van smeedijzer gemaakt zijn en gezien het type staal en de manier van smeden waarschijnlijk al minstens 150 jaar oud.
Uit archeologische en kunsthistorische bronnen blijkt dat ze nauwelijks tot niets verschillen van de drievoeten en halen die men in de 14e eeuw gebruikte.

I showed them to one of the blacksmiths from Archeon and he told me that considering the type of steel they were made from (wrought iron) and the techniques with which they were made, they were probably at least 150 years old already. And their shape has not changed in centuries. When looking to sources of 14th century specimens, you can see they hardly differ, if at all.