We zijn een paar dagen in Cracow geweest - een fantastische stad! In cracow staat het kasteel van Wawel, een leuk kasteel met kathedraal uit de 13e/14e eeuw. In de kathedraal lag het grafmonument van Vladislav III, gestorven 1444.


Hij had ook een erg mooie mantelsluiting voor zijn geborduurde mantel:

In diezelfde kerk ook een grafmonument van Kazimir III, gestorven 1370. Hij lag twee meter hoog, maar op ooghoogte in marmer uitgebeiteld zaten zijn vrienden:


Ja, die kapertjes blijven toch machtig mooi, he?
Naast de kathedraal was een klein museum met daarin de schatten van de kerk. Ergens tussen een gigantische hoop gouden bling-bling van de kerk lag een leuke bascinet die ze opgegraven hebben. De cylindertjes voor de ophanging van de malien kraag en het ijzertje voor de ophanging van het neusstuk op het voorhoofd zijn nog aanwezig (sorry Bertus, dit is de enige foto die we hebben).


Maarrrrr.... het allercoolste aan cracow was het ondergrondse museum onder de grote markt met daarin alle middeleeuwse meuk die ze opgegraven hebben op de markt (al was er ook een geborduurd tasje waar machteld 138 foto's van heeft gemaakt). Maar daarover meer in een volgende post.

Deze laatste weken zijn Bertus en ik bezig geweest met de voorbereidingen voor het battle of Wisby evenement begin augustus. Hiervoor hebben we wat nieuw kookgerei en kampspullen aangeschaft, maar ook wat naaigerei. Toevallig vonden we hier een mooie schaar te koop, die lijkt op een vondst gedaan in de gedempte gracht van kasteel Voorst. Dit kasteel in de buurt van Zwolle werd in 1361-62 belegerd en afgebroken, onder andere door de stadsmilitie van Deventer. Dezelfde opgraving bracht ook een knijpschaartje aan het licht. Zo'n zelfde schaartje hadden we al een paar jaar geleden gekocht bij medieval design. Zo te zien verkopen ze deze helaas niet meer.

These last weeks Bertus and I have been preparing for our visit to the battle of Wisby event in early August. This included buying some new cookware and campstuff, but also some sewing gear. We stumbled upon this nice pair of scissors here which is quite similar to a specimen that was excavated from the filled in moat of castle Voorst. This castle near Zwolle was besieged and demolished in 1361-62, among others by the Deventer militia. The same excavation yielded a pair of shears. Such a pair was already acquired by us a few year ago from medieval design. Alas, it seems they no longer carry this item.







Bij de verkoper van de scharnierschaar hebben we ook gelijk vier benen weefkaartjes aangeschaft. Deze zullen gebruikt worden om de sluiting mee te weven op onze nieuwe oorcussene. Hier ben ik bezig deze kussens te naaien tijdens ons meest recente evenement. De stof is geweven door onze vriendin Maria van Albrechts Bössor.

From the same supplier as the pair of scissors we also ordered bone cardweaving tablets. These will be used to weave the closure on our new oorcussene ('earcushions'). Here I am sewing the pillows at our latest event in Eindhoven, using fabric woven by our dear friend Maria from Albrechts Bössor.



Enfin, in de bovenste foto zijn ook te zien: vier vers genaaide snutteldoecken, 4 nieuwe veters in vingerweefsel (voor Bertus' nieuwe cousen) en drie houten spoeltjes die we konden verkrijgen op ons evenement in Lütjenburg in mei.

Finally, in the upmost picture you can also see four freshly sown snutteldoecken (handkerchiefs), 4 new fingerloop braided laces (Bertus' new hosen) and three wooden reels that we were lucky to pick up at our event at Lütjenburg in May.

Om eens wat evenementen op eigen bodem te hebben, hadden we besloten om een weekend - of eigenlijk een dagje - in het Historisch Openluchtmuseum Eindhoven (HOME) door te brengen. Het idee was om een textieldag te houden waarbij iedereen aan zijn of haar nieuwe of na lange tijd nog steeds niet voltooide kleding, borduurseltjes of ander stoffen gebruiksvoorwerpen te werken. Nijso vond dat leer ook een soort textiel is en leerde een jonge knaap de geheimen van het naaien van...euhm, het maken van een lederen beursje. Machteld had dochter Merel meegenomen als dagbesteding. Isis en Sabine naaiden en interacteerden wat, Bertus ontweek het maken van wat dan ook en ook ikzelf was niet bijzonder productief, maar ik bakte een paar worstjes voor de lunch, waarbij de pan halverwege in brand vloog. Zonder worstjes gelukkig, maar het was wel even spannend. Jammer genoeg was de consternatie te groot om iemand foto's te laten maken.


As we wanted an event in our own grounds, we decided to opt for a weekend - reduced to one day - in HOME (Historical Open-air Museum Eindhoven). We had the idea for a textileworking day, so everyone could make some progress with new or yet to finish projects in clothing, embroidery or other cloth materials. Nijso instructed a young lad in making a leather purse, Machteld had just brought their daughter Merel to watch to spend the day. Isis and sabine sewed and chatted a bit; Bertus avoided doing anything altogether, and I was not too productive either, apart from making some sausages, setting the pan on fire (no sausages were hurt during this process) of which we unfortunately have no pictures due to the consternation.


We gebruikten het dagje daarnaast voor twee even zo interessante bezigheden: het maken van irritant veel foto's, en het netwerken met de hier speciaal voor uitgenodigde Nijmeegse groep Het Gilde van Sint Thomas. Zeer onvermoed speelt deze groep exact dezelfde periode en met ongeveer dezelfde insteek als wij, maar dan in Nijmegen in plaats van Deventer. Ze hadden een hele tros kinderen mee. Regelmatig, vertelden ze, kwamen ze hier in Eindhoven een weekendje ontspannen dus voor hen was het een tamelijk routineus dagje. Los van een weekendje jaren geleden waar Bertus en Isis waren geweest (ik zou ook komen maar dankzij het onmogelijk slecht aangegeven en in een bosje gelegen park besloten mijn chauffeur en ik niet eindeloos op de ringweg te blijven dolen) was Sabine de enige van ons die het park goed kende.


We used this day for two other things: making an annoying amount of photographs and networking with the specially invited St Thomas' Guild from Nijmegen. Unexpectedly, this group consisting of two couples and an army of children, portrays the exact same period we do with a comparable theme, but in Nijmegen instead of Deventer. For them HOME is like home, they do this every now and then, but from our group, only Sabine knew the park well, apart from a weekend years ago where Bertus and Isis went, and where I should have been too but due to poor directions and the hidden surroundings my chauffeur and I decided to call it a night.


Bertus en Isis hadden van te voren allemaal lekkere hapjes gemaakt: een zoete en een hartige taart, geconfijte gember (heel lekker!) en pannekoekjes, fruit, kaas, brood en vis en allerlei zoet beleg, en mijn meesterlijk gemaakte worstjes. Des middags aten we de pannekoekjes, de worstjes en de appeltaart, in de avond de hartige taart met paddestoelen, kaas en spek (echt heel goed) en deelden die met het St Thomasgilde, die ons ook weer lieten meeëten van hun smakelijke taart en aardbeienpudding.
Het was erg aangenaam dat het heel rustig was; naast een paar stoute jongetjes waren er erg weinig bezoekers. Dat is wel fijn, want nu konden we redelijk onze eigen gang gaan, en het beetje publiek dat er was was rustig en heel vriendelijk. Het was ook aardig weer, zonnig en niet al te koud, maar wel met zo nu en dan wat harde wind. Na het avondeten werd het bewolkt en toen we vertrokken ging het net regenen, dus we hadden veel geluk! Het zonlicht gaf aanleiding tot erg mooie taferelen in het huisje.


Bertus and Isis had prepared two pies (an applepie and a pie with mushrooms, cheese and meat) and pancakes and had brought bread, cheese, marmalade and applesyrup and fish and ate this with the sausages. The harty pie was for the evening, where were shared it with the St Thomas Guild in return for some of their pie and strawberry pudding. It was a very pleasant, quiet day; except for some naughty boys there were very few visitors, and all very friendly. The weather was great, too: not too warm but very sunny, only a bit windy from time to time. After dinner the sky went gray and when we left, it started raining. The sunlight gave me the opportunity to try out some photographs with exquisite lighting.


Fotos en tekst door Laurens Feijten

Als reactie op de fantastische riem van Bertus in een vorige post heb ik een riem gemaakt die een normale burger zou dragen omstreeks 1370. Het is bekend dat riemen in de gehele middeleeuwen bestonden uit de volgende drie elementen, bevestigd op een strook leer of bandgeweven zijde: Een gesp, een riemtong en riembeslag. Ook kan een ophangsysteem aan de riem zijn bevestigd voor een zwaard, mes of tas. Aan deze riem heb ik een hangertje bevestigd voor een beursje.
De gesp is meestal gemaakt van gegoten messing. De D-vormige gesp was bijzonder populair, maar ook O-vormige gespen kwamen veel voor. Gespen met een metalen rollertje, zoals je die tegenwoordig nog veel ziet op tassen, komen vanaf de 14e eeuw al voor.
Het riemeinde of riemtong is ofwel gegoten, ofwel een simpel stukje gebogen messing. In dit geval is een simpel gebogen stukje messing gebruikt.
Het riembeslag kan gegoten zijn zoals hier, maar ook beslagen stukjes messing of vertinde ijzerplaatjes werden veel gebruikt. Met een pons worden dan bloemmotieven of ribbels in een stukje plaat geslagen, dat vervolgens met een nageltje op het leer wordt vastgezet.
De riem is meestal slechts enkele millimeters breder dan het riembeslag. in dit geval was het riembeslag zo'n 15 mm en de riem 18 mm breed. Sommige riemen waren niet breder dan 4-5 mm, maar riemen van 4-5 cm kwamen ook voor.


14th century gilded strap end made of metal sheet, soldered at the edges. Dutch find from my collection. The size is 10x40 mm.

De prijs van een zwarte lederen riem in de rekeningen van Jan van Blois is 6 groot. Nogal een verschil met de meer dan 18 pond voor de zilveren riem van Bertus (met ongeveer 6 groot in een schelling en 20 schelling in een pond).



Picture from Dress Accessories showing the belt 14th century belt mount. There are two holes for the pins to attach it to the belt.

Het riembeslag is naar een vondst uit Londen, beschreven in 'Dress Accessories' van Egan en Pritchard en is gevonden in een laag uit 1350-1400. Het type beurshangertje dat hier gebruikt is kwam vanaf de 13e eeuw voor.


Picture from Dress Accessories showing the purse hanger.



As a response on the post of Bertus about his beautiful new belt, I have made a belt a normal civilian would have worn around 1370. Medieval belts consist of the following three elements, fixed on a leather strap or a woven silk band: A buckle, a strap end and belt mounts. A hanger for a purse, sword or knife is also sometimes used. Here, I have attached a small purse hanger, typically for an alms purse. The buckle was usually made of brass or gunmetal. The D-shaped buckle was very popular, as well as the O-shaped buckle. Buckles with a metal roller that you often see on bags and belts nowadays were already used in the 14th century.
The strap end can be cast or made from a thin sheet of metal, either brass or tin coated iron.
The belt mounts can be made in the same way. When made of sheet, the shap, a flower or some other simple shape, is struck in the metal sheet with a hammer and a punch and cut and filed to shape. The belts were usually only a few millimeters larger than the mounts. Here the mounts were 15 mm wide and the width of the belt is 18 mm. Some belts were not wider than 4-5 mm, but belts of 4-5 cm were also in use.

The price of a black leather belt listed in the accounts of Jean of Blois was 6 great. A big difference compared to the more than 18 pounds paid for the silver belt of Bertus (with about 6 great in a schelling and 20 schelling in a pound).

The belt mounts are from an example in 'Dress Accessories' from Egan and Pritchard and was found in a layer dating from 1350-1400. The type of purse hanger used here was in use from the 13th century.

In 1344 liet de Hollandse graaf Willem IV zijn zwaard schoonmaken en van een nieuwe schede en bijbehorend riemwerk voorzien:

Item van I swaerde dat mijns heren was, te verveghen ende niewe schede ende rieme daertoe te maken, VI scot.

Anno 2010 was mijn zwaard hier ook dringend aan toe. Met de volgende set aan midden tot laat 14e eeuwse bronnen ben ik naar The Upperclass gestapt, aan de hand waarvan ze daar een schitterend stuk werk hebben gemaakt.


In 1344 the count of Holland, William IV, had his sword cleaned and refurbished with a new scabbard and belt. Anno 2010 my own sword was in need of such a new habitat as well. With the following mid to late 14th century sources in hand I contacted The Upperclass, with which they made a fabulous piece of work.

In de late 14e eeuw was de toplaag van de stedelijke samenleving door het handeldrijven zó kapitaalkrachtig geworden, dat zij zichzelf de aanschaf van dezelfde modieuze en peperdure kleding kon veroorloven als de adel. Het meest treffend werd dit geschreven door Jan van Dixmude over het jaar 1379:

Tvolc al zo wel te lande als in den steden, waren costeliker en bet ghecleet dan die edele in Vlaenderen ende in Vrankeryc.
'Het volk, zowel op het platteland als in de steden, was kostelijker en beter gekleed dan de edelen in Vlaanderen en in Frankrijk.'

Hét mode accesoire van deze tijd was een brede heupgordel beslagen met zilveren plakken, welke soms verguld waren. Jan schrijft hierover:

Die mans hadden riemen van selvere weghende drie maerc of viere.
'De mannen hadden riemen van zilver, wegende 3 of 4 mark.'

Eén mark zilver is ca. 246 gram, dus 3 mark is ca. 738 gram en 4 mark is bijna een kilo.

Als koopman van Hanzestad Deventer kan ik natuurlijk niet achterblijven om ook zulk een representatieve gordel aan te schaffen. Per slot van rekening moet ik er op mijn Paasbest uitzien, als ik met Pasen, Pinksteren en Kerst naar de kerk ga, als ik een belangrijke handelsovereenkomst sluit of als ik met het stadsbestuur vergader.
Eind 2009 is hij bij Bractea besteld en vandaag werd hij bezorgd! Het ontwerp is gebaseerd op het grafmonument van Lodewijk van Lichtervelde. Ik laat de fotos (copyright Bractea 2011) voor zichzelf spreken.


In the late 14th century the upper class of urban society had become so rich by its profitable trading, that it could afford itself the aquisition of the same fashionable and highly expensive clothing as the nobility. This was best described by Jan van Dixmude about the year 1379:

'The people, both in the countryside and in the cities, were dressed more costly and better than the nobles in Flanders and in France.'

Thé fashion accesory of these times was a wide hipgirdle with silver plaques mounted on it, which were sometimes gilded. Jan van Dixmude writes about this:

'The men had ... belts of silver, weighing 3 or 4 marcs.'
One marc of silver is c. 246 grams, so 3 marc is c. 738 grams and 4 marc is almost a kilo.

Of couse as a merchant of Hanseatic Deventer I can not refrain from aquiring such a representative girdle. I need to look the fashionable part when going to church with Easter, Pentecost and Christmas, when making an important trading deal and when in a meeting with the aldermen.
So in 2009 I ordered it with Bractea and today the mailman delivered it! It was to be made after the effigy of Lodewijk van Lichtervelde. I will let the pictures (copyright Bractea 2011) speak for themselves.







De gordel bestaat uit stevig leer, omtrokken met bordeaux rood zijdefluweel, met daarop 18 beslagstukken van ca. 5,75 cm bij 5,75 cm. Een van de stukken heeft een beugel waar een zwaard, dolk of buidel aan gehangen kan worden. Naar keuze kunnen nog 1 of 2 extra stukken in de gordel ingevoegd worden. Er zijn 5 verschillende monsterhoofdjes die de beslagstukken sieren, gemaakt naar het Lichtervelde grafmonument.

In een rekeningpost van de Hollandse edelman Jan van Blois komt een soortgelijke riem voor, maar dan nog zwaarder dan die van mij en met hondjes die botten knagen als versiering op de beslagstukken:
Eene zulveren vergulden riem op fluweel gheslagen, daer in die stucke stonden, hondekine been knagende, woech 't zulver 6 marc, 't marc 4 lb. 16 s.

Dergelijke riemen konden zelfs nog veel zwaarder worden. In een brief uit 1403 geeft de dan ca. 33 jarige in Brugge levende hanzekoopman Hildebrand Veckinchusen aan dat:
Myn grote sulveren gordel weghet 12 marc 2 unse troysch, myt deme reyme weghet 13 marc 7 unsse troysch.
'Mijn grote zilveren gordel weegt (aan zilver) 12 mark en 2 ons troois, en met de riem weegt hij 13 mark en 7 ons troois.'


The girdle consists of a sturdy leather belt, covered with a bordeaux red silk velvet, with 18 plaques mounted on top, each 5,75 cm square. One plaque has a bar to suspend a sword, dagger or pouch from. Optionally 1 or 2 extra plaques can be inserted. The pieces are decorated by 5 different monster heads, made after the Lichtervelde monument.

In an account entry of the Holland nobleman Jan van Blois a similar belt is mentioned. But this one is heavier than mine and has little dogs, gnawing bones as decorations in the plaques.
'A silver gilded belt mounted on velvet, in the pieces stood little dogs gnawing bones, the silver weighing 6 marcs, per marc 4 lb. 16 s.'

Such belts could weigh even heavier. In a letter from 1403 the then c. 33 years old Hanseatic merchant Hildebrand Veckinchusen living in Bruges says that:
'My large silver girdle weighs 12 marcs and 2 ounces Troyes (in silver), and with the belt it weighs 13 marcs and 7 ounces Troyes.'

Afgelopen weekend was het jaarlijkse winterfeest van onze overkoepelende vereniging. Ditmaal had men het prehistorisch kamp HAPS hiervoor als locatie uitgekozen (Dank Sabine!). Nog net op de bosrijke Veluwe gelegen, was dit een mooie setting voor een paar kiekjes van de leden van Deventer Burgerscap.

Last weekend was the annual winterfeast of our umbrella society. This time it was held in the prehistoric camp HAPS (Thanks Sabine!). Located in the outskirts of the foresty Veluwe region, this was a nice setting for some snap-shots of Deventer Burgerscap members.

Helaas zijn zulke gedetailleerde cijfers als die van Hamburg niet overgeleverd voor Deventer. Wel hebben we een indicatie voor het bevolkingsaantal in de laatste vier decennia van de 14e eeuw. Doordat men jaarlijks per huishouden een bedrag moest afdragen aan de stad om de poortwachters te betalen weten we door optekening van de inning hiervan hoeveel huishoudens de stad minimaal telde.
Benders heeft in zijn boek 'Bestuurscultuur en Schriftcultuur' deze aantallen ter hand genomen en met 4,5 vermenigvuldigd om zo tot een minimaal aantal inwoners te komen. Tussen 1361 en 1391 kwam hij op 3.000-3.500 en van 1391 tot 1400 op 3.500-4.000. Natuurlijk als het te innen geldbedrag vrij laag was zullen meer huishoudens vermogend genoeg bevonden zijn om bij te dragen. Dit verklaard de uitschieters naar bijna 4.000 in 1372 en 4.500 in 1395.

It is a shame that such detailed numbers as those for Hamburg are not around for Deventer. But we do have some figures that allow us to calculate the minimum amount of inhabitants in the last four decades of the 14th century. Each year every each household was obliged to pay a fee with which the guards of the town gates were to be paid. Because of the entries for this in the cities accounts we know the minimum amount of Deventer households for those years. Benders has taken these in his book 'Bestuurscultuur en Schriftcultuur' and multiplied them by 4.5 to reach a minimum amount of inhabitants. Between 1361 and 1391 he came to 3,000-3,500 and from 1391 to 1400 he saw some 3,500-4,000. Of course when the annual fee was relatively small in a certain year, then more households would be deemed to being able to pay. This would explain the two high numbers of almost 4,000 in 1372 and 4,500 in 1395.


Als we de 4.000 van 1372 corrigeren naar 4 mensen per huishouden zoals bij de Hamburgse berekening, in plaats van Benders 4,5, dan zouden er minimaal dik 3.500 inwoners in Deventer hebben gewoond in dat jaar. Het is logisch te stellen dat degenen die de belasting voor de poortwachters ophoesten ook degene zijn die het burgerrecht genieten. Met deze aanname kunnen we de minimaal 3.500 burgers uit Deventer van 1372 gelijk stellen met de 4.800 uit Hamburg van 1376. Als we de situatie van Hamburg verder op de inwoners van Deventer zouden spiegelen zouden we de volgende verhoudingen krijgen.

If, per the Hamburg example, we use a multiplier of 4 instead of 4.5 like Benders did, there would have lived over 3,500 inhabitants in Deventer in 1372. Logically only people that had citizens rights would be paying the tax for their town gate guards. Assuming this, the minimum of 3,500 citizens of Deventer can be compared to the 4,800 of Hamburg of 1376. If the Hamburg case would be further mirrored on the inhabitants of Deventer we would get the following proportions.

Totaal aantal inwoners / Total number of inhabitants: 6,000

Aantal burgers / Number of citizens: 3,550
Aantal niet-burgers / Number of non-citizens: 2,450

Aantal kooplieden / Number of merchants: 130
Aantal ambachtslieden / Number of craftsmen: 750
Aantal overige beroepsmatigen / Number of other professionals: 10



Van Deventer is als een van de weinige steden een handschrift bewaard gebleven met daarop de namen van de nieuw ingeschreven leden van het koopmansgilde. De aantallen nieuwe leden zijn interessant om te zien.

Deventer is in the extraordinary position that its merchant guild roll, with all the names of newly made members, is still extant. The numbers of new members are interesting to see.





Gemiddeld werden er dus elk jaar zo'n 16 a 17 nieuwe leden toegelaten. Helaas weten we niet het totale aantal leden. Alleen maar dat hun lidmaatschap gemiddeld 28 jaar duurde. Terugkoppelend naar de prognose van ca. 130 kooplieden rond 1370, betekend dat:

130 / 28 = een gemiddelde van 4.5 lidmaatschap beeindigingen per jaar
4,5 / 1.3 = 3.5 % lidmaatschap beeindigingen per jaar
17 / 1.3 = 13 % nieuwe leden per jaar
13 - 3.5 = 9.5 % groei per jaar

Deze 9,5 % groei is best fors. Stel het aantal leden was niet 130 maar bijvoorbeeld 170:

170/28 = een gemiddelde van 6 lidmaatschap beeindigingen per jaar
6/1,7 = 3.5 % lidmaatschap beeindigingen per jaar
170/17 = 10 % nieuwe leden per jaar
10 % - 3,5 % = 6,5 % groei per jaar

Deze 6,5 % jaarlijkse groei van het koopmansgilde klinkt al iets plausibeler. Dit is nog steeds veel. Maar het zal niet zonder reden geweest zijn dat Deventer een 5e jaarmarkt erbij kreeg in 1386.


On average this means some 16 to 17 new members were admitted each year. We know the average membership lasted 28 years. So calculating with the assumed 130 members around 1370 this would result in:

130 / 28 = an average of 4.5 membership terminations per year
4,5 / 1.3 = 3.5 % membership terminations per year
17 / 1.3 = 13 % new members per year
13 - 3.5 = 9.5 % growth per year

This 9,5 % growth per year is quite large. So let’s suppose a number of, for example, 170 members:

170/28 = an average of 6 membership terminations per year
6/1,7 = 3.5 % membership terminations per year
170/17 = 10 % new members per year
10 % - 3,5 % = 6.5 % growth per year

This 6.5 % of annual growth sounds more plausible. It is still quite a lot. But it was probably not without reason that Deventer received rights in 1386 to stage a fifth annual market.


Met zo'n 170 kooplieden zou Deventer dus redelijk gelijk met Hamburg staan qua commerciële activiteiten rond 1370. Alleen de nadrukkelijke bierindustrie zoals in Hamburg was niet aanwezig in Deventer. Deventer fungeerde vooral als internationale overslaghaven, als 'mainport', met haar wekenlang durende jaarmarkten waar men vier a vijf keer per jaar op af kwam, van Brugge tot Leipzig.

With some 170 merchants, Deventer would have been Hamburgs equal in commercial activities around 1370. Of course Deventer did not have the explicit beer brewing industry that Hamburg had. Instead it was more of a international port of transfer, with her weeklong annual markets, where people from Bruges to Leipzig flocked to, four to five times a year.

Nadat in 1375 in Hamburg een opstand was neergeslagen, moesten alle meester ambachtslieden en kooplieden in 1376 een eed afleggen dat ze de wapens niet meer op zouden nemen. De lijst met hun namen is helaas in 1842 verbrand, maar gelukkig heeft iemand wel het jaar daarvoor de aantallen per beroepsgroep nog weten te noteren.

After an uprising had been crushed in Hamburg in 1375, all the master craftsmen and merchants had to swear an oath in 1376, promising never again to take up arms. Sadly, the list with their names was burned in 1842, but luckily their numbers per profession had been noted down the year before.


Kooplieden / Merchants
Mercatores de Flandren - 84 - Vlaanderenvaarders / Flanders merchants
De Lubeker vaar - 40 - Lübeckvaarders / Lübeck merchants
Mercatores de Anglia - 35 - Engelandvaarders / England merchants
Pannicidae - 19 - Wantsnijders / Broadclothcutters
= 178

Brouwers / Brewers
Braxatores de Aemestelredamme - 126 - Voor Amsterdam / For Amsterdam
Braxatores de Stauia - 55 - Voor Stavoren / For Stavoren
In der rodingesmarke - 46 - In de wijk Rodingesmark / In the Rodingesmark neighbourhood
In nova platea pistorum - 33 - In de wijk Nieuwe Bakkerstraat / In the neighbourhood New Bakerstreet
In parochia St. Jacobi - 197 - In de wijk Sint Jacob / In the neighbourhood of Saint Jacob
= 457

Overige ambachten / Other crafts
Doliatores - 104 -Kuipers / Coopers
Carnifices 57 - Vleeshouwers / Butchers
Cerdones 52 -Leerlooiers / Tanners
Sutores 47 - Schoenmakers / Shoemakers
Pistores 36 - Bakkers / Bakers
Fabri 36 - Smeden / Smiths
Piscatores 31 - Vissers / Fishermen
Carpentarii 30 - Timmerlieden / Carpenters
Sartores 28 - Kleermakers / Tailors
Institores 21 - Kramers / Vendors
Tornatores 16 - Houtdraaiers / Woodturners
Kannengheyter 12 - Kannengieters / Jugcasters
Haringwascher 10 -Haringschoonmakers / Herringcleaners
Kertzengether 9 -Kaarsengieters / Candlemakers
Aurifabri 9 - Goudsmeden / Goldsmiths
Pictores 9 - Schilders / Painters
Linifices 9 - Linnenwevers / Linnenweavers
Pellifices 8 - Pelsers / Furriers
Funifices 6 - Zeilmakers / Sailmakers
Wullenweuere 6 - Wolwevers / Woolweavers
Stubarii 4 - Badhuis eigenaren / Bathhouse owners
= 540

Totaal / Total = 1.175



Hamburg was duidelijk een groot bierbrouwerscentrum en voerde haar bier vooral uit naar het huidige Nederland. Het relatief grote aantal van 178 kooplieden is ook opvallend en tekenend voor het feit dat Hamburg een belangrijke Hanzestad was.
Stel Hamburg had zo'n 1.200 gezinshoofden met burgerrecht, namelijk de bovenstaande lijst en nog een aantal schoolmeesters, advocaten, apothekers en chirurgijns e.d. En stel gemiddeld telde men 4 mensen per huishouden, dan waren er 4.800 mensen woonachtig in een Hamburger burgergezin.
Volgens een plakaat in het Museum für Hamburgische Geschichte zou Hamburg rond 1375 ca. 8.000 inwoners gehad hebben waarvan 60 % met burgerrecht en 40 % zonder. En 60 % van 8.000 is 4.800, een ondersteuning voor mijn berekening. Dit betekend dat er 3.200 niet-burgers in Hamburg huisden; zo'n 800 gezellen en dagloners, met hun gezinnen.




Clearly Hamburg was a large beerbrewing centre and exported its beer mainly to the Netherlands. The relatively large number of 178 merchants is also worth noticing and can be seen as a sign of Hamburgs importance as a Hansa city.
Suppose that Hamburg had 1,200 heads of household with citizens rights; that is the list of 1,175 and some 25 others like schoolmasters, lawyers, apothecaries, doctors etc. And suppose on average each household contained 4 people. This would mean that there lived 4,800 people in a citizens household in Hamburg.
According to a plaque in the Museum für Hamburgische Geschichte, Hamburg had about 8,000 inhabitants in 1375, of which 60 % with citizens rights and 40 % without. And 60 % of 8,000 is 4,800, so this supports my calculations. And this means that there were 3,200 non-citizens living in Hamburg; some 800 apprentices and day labourers, with their families.